27ste nationale MEP-conferentie: Het was steeds weer spannend!

Het Model European Parliament Nederland heeft voor het verslag van de nationale conferentie 2015 dankbaar gebruik gemaakt van het verslag van Anouk Krist (Kootstertille, Friesland) uit de Delegatie Verenigd Koninkrijk/Friesland.

Het Fries jeugd parlement was al een ervaring om nooit te vergeten. Toen al had ik tijdens mijn deelname de nationale MEP-conferentie in mijn achterhoofd. Wat zou het toch gaaf zijn als ik daarvoor werd geselecteerd. Een maand later werd ik verrast, ik mocht Friesland gaan vertegenwoordigen!! Mijn hart maakte een ontzettend grote sprong. Waar ik eerst nog van droomde werd nu werkelijkheid. Het duurde nog zo lang, maar toch opeens zat ik al in de trein.

Teambuilding en commissievergaderingen

27 september het was zover: de eerste dag. Op het centraal station van Utrecht werd ik ontvangen door mijn commissievoorzitters en andere commissieleden. Nadat we eerst een wandeltocht door Utrecht hadden gemaakt (inclusief bagage), gingen we kanoën door de grachten van Utrecht. Wat heb ik gelachen, veel lol gehad en veel water over me heen gekregen. Na een natte terugweg, hebben we heerlijk met zijn allen gegeten. Daarna gingen we naar ons gastgezin. En wat had ik een geweldig plekje! De eerste ochtend zijn we lopend naar de eerste commissievergadering gegaan. Eerst vond ik het wel lastig en keek ik een beetje de kat uit de boom. Later durfde ik ook wat meer mijn mening te geven en me te mengen in de discussies. De twee commissievergaderingen hebben geleid tot een super resolutie, waar we allemaal achterstonden. Deel 1 was achter de rug.

Opening in Eerste Kamer

De woensdag was aangebroken, afscheid van Utrecht en mijn geweldige gastgezin. Op naar Den Haag. Nadat we onze spullen in onze kamers van het hostel hadden gezet en ons snel hadden omgekleed, gingen we naar de Eerste Kamer. Wat is het een eer om daar ineens zelf te zitten en wat hebben alle delegatievoorzitters een onwijs mooie prestatie neergezet.

Algemene Vergadering

Donderdag en vrijdag was het tijd voor de plenaire vergadering in de Tweede Kamer, waarbij we onze resoluties verdedigden en de andere kritisch bekeken. Na elke resolutie gingen we stemmen. Werd het voorstel aangenomen of verworpen? Het was steeds weer spannend. Met het behandelen van de resolutie van mijn commissie was het dan ook zover. Het moest wel aangenomen worden. En ja, voor de eerste keer die donderdag mocht er geklapt worden. Dit was de kers op onze taart, het harde werken werd beloond.

De donderdagavond zijn we de karaokebar in geweest. Niet iedereen wist daardoor op de vrijdagochtend echt goed wakker te blijven. Weer een gehele dag resoluties behandelen is zwaar natuurlijk.

Afscheid nemen

Wat is de tijd snel gegaan! Het was tijd om afscheid te nemen. Je krijgt hier zo’n goede band met elkaar, dat er wel wat traantjes zijn gelaten. En dan moet je toch op naar huis. Na ongeveer 4 uur reizen was ik thuis, zoekend naar wat ik als allereerste moest vertellen. Het was een ontzettend mooie ervaring, wat bijna niet te omschrijven valt. Opeens begint het echte leven weer en slaat de post-MEP-depressie toe. Had het niet wat langer kunnen duren?!