Kamerleden in opspraak

In onderstaand overzicht zijn voorbeelden van affaires opgenomen. Neem contact op met de redactie van PDC voor een volledig overzicht sinds 1945.

Ook voor 1950 kwam het enkele keren voor dat Kamerleden moesten aftreden. In de tijd van het districtenstelsel werden met name Limburgse en Brabantse kandidaten er nog wel eens van beschuldigd dat zij kiezers hadden 'omgekocht'. Meestal ging het daarbij overigens om het aanbieden van 'vrij' drinken. Het bekendste geval was het Eerste Kamerlid Lodewijk Pincoffs, die in 1879 betrokken was bij fraude.

Een veroordeling door de rechtbank van Den Haag wegens fraude was in 1916 reden voor het liberale Tweede Kamerlid W. Dolk om ontslag te nemen. Het Tweede Kamerlid en uitgever W.H. de Buisonjé verliet in 1921 de politiek, toen hij betrokken was geraakt bij mislukte speculaties. Ook hij vertrok naar het buitenland en werd bij terugkeer (in 1925) gearresteerd. In 1922 kreeg de liberaal J. Gerritzen een plaats op de kandidatenlijst van de Liberalen, omdat een onderneming dat als voorwaarde had gesteld voor een gift aan de verkiezingscampagne van 25.000 gulden. Dat werd echter pas veel later onthuld.

In onderstaand overzicht zijn voorbeelden van affaires opgenomen die niet tot vertrek leidden. Neem contact op met de redactie van PDC voor een volledig overzicht sinds 1945.

Er zijn niet veel (actieve) politici tot een gevangenisstraf veroordeeld. Deels ging het om socialistische en communistische Kamerleden, die de wet overtraden bij politieke activiteiten. Enkele (oud-)Kamerleden maakten zich schuldig aan economische delicten.