Commissie-Santer (1995-1999)

Groepsfoto Commissie Santer (1995-1999)
Bron: ec.europa.eu

Deze Europese Commissie was in functie van 25 januari 1995 tot 16 september 1999. De Commissie werd op 15 maart 1999 echter demissionair, omdat het onder druk van het Europees Parlement opstapte. De Luxemburgse politicus Jacques Santer was tot 15 maart 1999 voorzitter. Na het ontslag van de gehele commissie bleef de Spaanse sociaaldemocraat Manuel Marín aan als interim-voorzitter. De Nederlandse CDA-politicus Hans van den Broek was Eurocommissaris voor betrekkingen met onder meer Midden- en Oost-Europa en Turkije, alsmede uitbreiding van de Europese Unie.

Tijdens de zittingstermijn van deze Commissie speelde onder meer de kwestie van uitzendrechten voor sportwedstrijden en waren er diverse procedures vanwege ongeoorloofde staatssteun en ongewenste concentraties door fusies van bedrijven. Er werden samenwerkingsakkoorden gesloten met onder meer Georgië en Azerbeidzjan en er werd steun verleend aan voormalige Sovjetrepublieken. Ook werden stappen gezet om de toetreding van tien landen tot de Europese Unie mogelijk te maken. De Commissie speelde ook een grote rol bij de invoering van de euro op 1 januari 1999, het Verdrag van Amsterdam en het Verdrag van Nice.

De Commissie Santer werd op 17 september 1999 opgevolgd door de Commissie Prodi.

Inhoudsopgave van deze pagina:


1.

Commissarissen

Naam

Land

Portefeuille

Politieke kleur

Bangemann, Martin

Duitsland

industrie, informatie en telecommunicatie

liberaal

Bjerregaard, Ritt

Denemarken

milieu en nucleaire veiligheid

sociaaldemocratisch

Bonino, Emma

Italië

gezondheidszorg, consumentenbescherming, visserij en humanitaire hulp

links-liberaal

Brittan, Leon

Verenigd Koninkrijk

betrekkingen met Noord-Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland, Japan, China, Hong Kong, Macao en Korea en handel

conservatief (centrumrechts)

Broek, Hans van den

Nederland

betrekkingen met Midden- en Oost-Europa, de voormalige Sovjet-Unie, Turkije, Cyprus, Malta en andere Europese landen, gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid, mensenrechten en externe diplomatieke missies, alsmede uitbreiding van de Europese Unie

christendemocratisch

Cresson, Édith

Frankrijk

onderzoek, wetenschap, technologie, onderwijs en jeugd

sociaaldemocratisch

Deus Pinheiro, Joao de

Portugal

betrekkingen met Afrika, het Caraïbisch gebied en landen in de Stille Zuidzee (incl. ontwikkelingshulp)

christendemocratisch

Fischler, Franz

Oostenrijk

landbouw, plattelandsontwikkeling en visserij

christendemocratisch

Flynn, Pádraig

Ierland

sociale zaken en werkgelegenheid

liberaal

Gradin, Anita

Zweden

JBZ, immigratie, relaties met de Ombudsman, financiële controle en fraudebestrijding

sociaaldemocratisch

Kinnock, Neil

Verenigd Koninkrijk

vervoer (inclusief trans-Europese netwerken)

sociaaldemocratisch

Liikanen, Errki

Finland

begroting, personeel & organisatie, vertaalbureau en automatisering

sociaaldemocratisch

Marín González, Manuel

Spanje

Mediterrane aangelegenheden en relaties met Latijns Amerika, Azië (uitgezonderd Japan, China, Hong Kong, Korea, Macao en Taiwan) en het Midden-Oosten, en ontwikkelingssamenwerking

sociaaldemocratisch

Monti, Mario

Italië

interne markt, financiële diensten en financiële integratie, douane en belastingen

partijloos

Oreja Aguirre, Marcelino

Spanje

betrekkingen met het parlement en met lidstaten, mediabeleid en cultuur, institutionele vraagstukken en Bureau voor officiële publicaties

conservatief (centrumrechts)

Papoutsis, Christos

Griekenland

energie, Euratom, midden- en kleinbedrijf en toerisme

sociaaldemocratisch

Santer, Jacques

Luxemburg

voorzitter

christendemocratisch

Thibault de Silguy, Yves

Frankrijk

economische zaken, financiën, kredietwezen en investeringen en Eurostat

rechts-liberaal

Van Miert, Karel

België

mededinging

sociaaldemocratisch

Wulf-Mathies, Monika

Duitsland

regionaal beleid

sociaaldemocratisch

2.

Mijlpalen

Tijdens de zittingsperiode van de Commissie werd het Verdrag van Amsterdam ondertekend. Het verdrag zorgde er onder andere voor dat de Europese Unie meer bevoegdheden kreeg op het gebied van migratie en asielbeleid. Ook werd het makkelijker om besluiten te nemen door meer gebruik te maken van het stemmen met gekwalificeerde meerderheid. Ook werd het Gemeenschappelijk Buitenlands en Veiligheidsbeleid verder uitgebreid.

EU-commissaris Thibault de Silguy speelde een belangrijke rol bij de voorbereiding van invoering van de euro. De Commissie was ook verantwoordelijk voor het maken van het euro symbool (€). Ook werden er initiatieven genomen op het gebied van fraudebestrijding, het tegengaan van vrouwenhandel, schonere auto's en vrije handel met onder meer de Verenigde Staten. Commissaris Bonino had veel bemoeienis met de humanitaire gevolgen van conflicten in voormalig Joegoslavië, Afghanistan en in diverse Afrikaanse landen.

De Commissie werd op 15 maart 1999 demissionair, onder druk van het Europees Parlement stapte de gehele Commissie op. Reden daarvoor was een rapport van een onafhankelijk comité waarin de tegen commissielid Edith Cresson geuite beschuldigingen over fraude werden bevestigd. In januari 1999 werd door het Europees Parlement de instelling van een onafhankelijk comité van deskundigen afgedwongen. Dat comité deed onderzoek naar beschuldigingen over fraude door commissieleden en bracht op 15 maart 1999 rapport uit. Alleen de beschuldigingen tegen Cresson bleken gegrond, al waren ook door andere commissieleden regels overtreden. De Franse regering weigerde echter Cresson terug te roepen. Bovendien hadden verschillende fracties in het Europees Parlement geen vertrouwen in een goede afloop. Het was de eerste Europese Commissie die de eindstreep niet haalde en eerder opstapte.