Beroep tot nietigverklaring

Het beroep tot nietigverklaring is één van de soorten zaken die door het Hof van Justitie worden behandeld; het wordt gebruikt om besluiten van één van de instellingen van de Europese Unie aan te vechten met het argument dat het besluit niet genomen had mogen worden. Een besluit is mogelijk onwettig als de instelling niet bevoegd was om een dergelijk besluit te nemen of als er sprake is van schending van Europees recht, misbruik van bevoegdheden of als er wezenlijke vormfouten zijn gemaakt bij het nemen van het besluit.

Alle natuurlijke en rechtspersonen - dus burgers, bedrijven, organisaties, lidstaten en instellingen van de EU - kunnen een beroep tot nietigverklaring indienen bij het Hof. Lidstaten en instellingen van de EU kunnen dit in alle gevallen doen. Burgers, bedrijven en organisaties kunnen dit alleen doen indien het besluit direct op hen van toepassing is. Onder specifieke voorwaarden kunnen ook derde landen beroep aantekenen tegen maatregelen van de Europese Unie.

In het kort verloopt het beroep tot nietigverklaring als volgt: een lidstaat of instelling van EU of een andere rechtspersoon stelt vast dat één van de instellingen van de EU een besluit neemt dat onwettig is en stapt naar het Hof. Daar wordt de zaak behandeld door het Hof van Justitie of door het Gerecht. Na een schriftelijke behandeling stelt een rechter-rapporteur een rapport op en volgt de mondelinge behandeling. Het Hof doet daarna uitspraak. Is de klacht gegrond, dan wordt het besluit vernietigd.

Inhoudsopgave van deze pagina:


1.

Reikwijdte en belang

De instellingen van de Europese Unie en de lidstaten moeten binnen hun bevoegdheden handelen, en procedures en regels strikt volgen. Slechts een klein deel van alle zaken die bij het Hof spelen betreft zaken waar er sprake is onwettig handelen of misbruik van bevoegdheden. Vaak betreft dit soort zaken besluiten en handelingen die een beperkte reikwijdte hebben. Meestal schort er iets in de manier waarop lidstaten Europese regelgeving toepassen. In dat soort gevallen wordt er gebruikt gemaakt van het beroep wegens niet-nakoming.

Het belang van de zaak hangt af van het onderwerp en van welke instelling mogelijk in overtreding is. Zo worden zaken waar de Raad beschuldigd wordt van het niet naleven van de regels door het Hof behandeld, dat meer aanzien heeft dan het Gerecht. Een besluit gericht op een specifiek product of bedrijf dat onwettig zou zijn is minder in het oog springend dan een zaak waar het gaat om de uitleg en toepassing van regels voor staatssteun die verder reiken dan de zaak in kwestie alleen.

2.

Voorwaarden voor behandeling

Alle instellingen van de Europese Unie en de lidstaten mogen een beroep tot nietigverklaring voor het Hof brengen. Voor alle overige natuurlijke en rechtspersonen - burgers, bedrijven en organisaties - geldt dat zij alleen een zaak bij het Hof mogen aanspannen als een instelling van de EU onwettig heeft gehandeld en dat hen direct raakt. Voor derde landen geldt dat zij specifiek doel moeten zijn van EU regels (sancties) willen ze beroep mogen aantekenen.

Er is geen beroep tot nietigverklaring mogelijk tegen aanbevelingen en adviezen uitgeven door één van de instellingen van de EU.

3.

Verloop procedure bij beroep tot nietigverklaring

Stap 1: indienen zaak

Een partij is van mening dat een besluit van één van de instellingen van de EU onwettig is en stuurt een verzoekschrift naar de griffie van het Hof van Justitie. Er kan sprake zijn van:

  • onbevoegdheid; de instelling was niet bevoegd het besluit te nemen
  • misbruik van bevoegdheid; de instelling gebruikt haar bevoegdheden op een manier zoals deze niet bedoeld is
  • schending van wezenlijke vormvoorschriften; de procedures bij het nemen van een besluit zijn op essentiële punten niet gevolgd
  • schending van de Verdragen of enige uitvoeringsregeling daarvan; met het besluit overtreedt de betreffende instelling het bestaande Europees recht

Als het verzoekschrift voldoet aan een aantal formele eisen, wordt de zaak in behandeling genomen. Een beroep tot nietigverklaring moet binnen twee maanden van bekendmaking van het aan te vechten besluit bij het Hof worden ingediend.

De zaak wordt door of het Gerecht of door het Hof van Justitie in behandeling genomen. Die keuze wordt per zaak bepaald.

Stap 2: schriftelijke behandeling

De EU-instelling die gedaagd wordt, stelt een verweer op. De verzoekende partij reageert hier op met een repliek. De gedaagde EU-instelling kan ervoor kiezen om te reageren met een dupliek.

Stap 3: mondelinge behandeling

Het Hof hoort de rechter-rapporteur, de partijen en, mits betrokken bij de zaak, de advocaat-generaal. Indien het Hof het nodig acht, kunnen ook getuigen en deskundigen worden gehoord. Het Hof kan besluiten getuigen en deskundigen bij rechterlijk bevel horen - dit verplicht hen te komen, anders krijgen ze een boete.

Afhankelijk van de grootte en complexiteit van de zaak zijn één of meer zittingen nodig.

Zittingen van het Europees Hof zijn in principe openbaar. Het proces-verbaal van iedere zitting wordt alleen gedeeld met de bij de zaak betrokken partijen.

Stap 4: uitspraak

Het vonnis van Hof is vastgelegd in een arrest of een beschikking. In het geval van een arrest doet het Hof uitspraak in een openbare zitting, een beschikking wordt schriftelijk afgedaan.

Arresten en beschikkingen worden gepubliceerd in het Officiële Publicatieblad van de Europese Unie en zijn dus openbaar toegankelijk.

In sommige gevallen bevatten arresten en beschikkingen een korte samenvatting van de feiten en de overweging van het Hof.

Indien het Hof de verzoekende partij in het gelijk stelt, wordt het besluit waar het om gaat nietig verklaard.

Beroep

Partijen kunnen in beroep gaan tegen een uitspraak van het Gerecht. Tegen uitspraken van het Hof van Justitie is geen beroep mogelijk.

Overige bepalingen

Een zaak kan op ieder moment in het proces worden gestopt als de klacht wordt ingetrokken.