Het ontwerpregeerakkoord van 1986 omvat de afspraken gemaakt tussen regeringspartijen CDA en VVD en vormde de basis voor het kabinet-Lubbers II. Dit regeerakkoord telde 98 pagina's. Het beleid van Lubbers II is grotendeels de voortzetting van Lubbers I. De focus ligt vooral op het sociaaleconomisch en financieel beleid: het creëren van banen en het terugdringen van het begrotingstekort.
De verkiezingsuitslag en de verslechterde sfeer tussen CDA en VVD leidden tot hernieuwde samenwerking tussen CDA en PvdA. De belangrijkste vraag die bij deze formatie speelde, was of ook D66 ging meeregeren. Verzet van het CDA zou deelname van de Democraten echter verhinderen.
Het kabinet-Lubbers III hield na de Tweede Kamerverkiezingen van 1994 71 van de 103 zetels over, waardoor voortzetting van de coalitie van PvdA en CDA uitgesloten was. Een coalitie van PvdA, VVD en D66 leek het meest voor de hand te liggen.
Het regeerakkoord 'Keuzes voor de toekomst' omvat de afspraken gemaakt tussen regeringspartijen PvdA, VVD en D66, en vormde de basis voor het kabinet-Kok I. Het regeerakkoord telde 43 pagina's. Centraal stonden bezuinigen en hervormingen van de sociale voorzieningen.
Dit waren een aantal van de belangrijkste beleidspunten uit het regeerakkoord:
Het regeerakkoord van 1994 omvat de afspraken gemaakt tussen regeringspartijen PvdA, VVD en D66 en vormde de basis voor het kabinet-Kok II. Het regeerakkoord telde 113 pagina's. Centraal stond het streven naar een samenleving gebaseerd op vrijheid en verantwoordelijkheid.
Dit waren een aantal van de belangrijkste beleidspunten uit het regeerakkoord:
De Tweede Kamerverkiezingen van 1998 wezen op twee zaken: aan de ene kant leek de kiezer het vertrouwen in de paarse coalitie te hebben behouden, met winst voor de PvdA en de VVD. Aan de andere kant leed D66 een gevoelige nederlaag. Hoewel D66 niet nodig was voor een meerderheid in de Tweede Kamer, werd snel op een vervolg van een paarse coalitie van PvdA, VVD en D66 aangestuurd.
Op 16 april 2013 besloot de Tweede Kamer een parlementaire enquête in te stellen naar de opzet en het functioneren van woningcorporaties. Aanleiding hiervoor waren de vele misstanden bij woningcorporaties, zoals de financiële problemen bij Vestia. Omdat de negatieve gevolgen hiervan vooral bij huurders terechtkomen, moet het onderzoek bijdragen aan een beter woningcorporatiestelsel.
Deze vaste Eerste Kamercommissie hield zich bezig met de schriftelijke voorbereiding van wetsvoorstellen inzake de Europese samenwerking. Dit betrof bijvoorbeeld Europese verdragen. Verder kon de commissie overleg voeren met de staatssecretaris van Buitenlandse zaken belast met Europese samenwerking. Deze commissie was actief vanaf 1970 tot 2009.
Meer over
Achtergrondinformatie bij het negende hoofdstuk van "De eerste honderdvijftig jaar, parlementaire geschiedenis van Nederland, 1796-1946" van J.TH.J. van den Berg en J.J. Vis, 2013 Uitgeverij Bert Bakker Amsterdam.