Het regeringsprogramma van 1951 omvatte de afspraken gemaakt tussen regeringspartijen PvdA, KVP, CHU en VVD en vormde de basis voor het kabinet-Drees II. Centraal in stonden maatregelen om de economische recessie, veroorzaakt door de Korea-oorlog, het hoofd te kunnen bieden.
Minister Stikker (VVD) van Buitenlandse Zaken kreeg de opdracht om informatie over oplossing van de ontstane crisis over Nederlands Nieuw-Guinea in te winnen. Hij was geen formateur, maar informateur. Tijdens de formatie, werd aanvankelijk geprobeerd om de positie van de PvdA te verzwakken, bijvoorbeeld door vervanging van Drees als premier.
Het regeringsprogramma van 1952 omvat de afspraken gemaakt tussen regeringspartijen PvdA, KVP, ARP en CHU en vormde de basis voor het kabinet-Drees III. Centraal in de richtlijnen stond de kwestie Nieuw-Guinea.
Het regeringsprogramma van 1959 omvatte de afspraken gemaakt tussen regeringspartijen KVP, PvdA, ARP en CHU en vormde de basis voor het kabinet-Drees IV. Centraal stond het handhaven van het begrotingsevenwicht en het op peil houden van de werkgelegenheid.
De verkiezingen van 1956 wezen op een voortzetting van de op dat moment zittende coalitie, plus de VVD. Perikelen rond de zetelverdeling en een aantal inhoudelijke kwesties zorgden ervoor dat deze formatie te boek kwam te staan als één van de langste uit de parlementaire geschiedenis.
Het kabinet-Beel II was een op papier 'missionair' kabinet, met als belangrijkste taak om de Tweede Kamer te ontbinden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Het was echter vooral een overgangskabinet. Na de val van het kabinet-Drees IV vroeg de koningin Beel (KVP) een dergelijk kabinet te vormen. Het resultaat was een kabinet bestaande uit (zittende) ministers van de drie christelijke partijen, met Beel als premier.
Deze Tweede Kamercommissie voerde de parlementaire enquête uit naar de gang van zaken rond de Fyra V520, de Italiaanse hogesnelheidstrein voor de spoorverbinding Amsterdam-Brussel.
De enquête moest opheldering brengen over het aanbestedingstraject en de vergunningverlening.
De tijdelijke commissie werd ingesteld op 19 december 2013 en bracht op 28 oktober 2015 haar eindrapport uit.
Voorzitter van de commissie was Madeleine van Toorenburg (CDA).
Het regeringsprogramma van 1959 omvat de afspraken gemaakt tussen regeringspartijen KVP, VVD, ARP en CHU en vormde de basis voor het kabinet-De Quay.