Via een hoorzitting kan een Kamercommissie zich laten informeren door vertegenwoordigers van organisaties, deskundigen en andere personen over een bepaald onderwerp.

Als een commissie een hoorzitting wil houden, wordt dit aan alle Kamerleden meegedeeld. Daarnaast vindt vermelding in de Staatscourant plaats.

Het rondetafelgesprek is een bijzondere vorm van een hoorzitting. Meerdere deelnemers gaan tegelijkertijd in gesprek met Kamerleden. Zo ontstaat er een onderlinge discussie en worden verschillen in visie duidelijk.

Het verslag van een (mondeling) commissieoverleg wordt samengesteld door de commissiegriffier en bestaat uit de vragen en opmerkingen van de fracties en de reactie daarop van de regering. Een verslag van een commissieoverleg kan plenair worden geagendeerd in een tweeminutendebat. Tot 2021 was de benaming Verslag van een algemeen overleg (VAO).

Tijdens procedurevergaderingen nemen Tweede Kamercommissies besluiten over de te volgen procedures en werkwijze. Zo wordt tijdens procedurevergaderingen besloten over de afhandeling en beantwoording van brieven die de commissie ontvangt, en over de wijze van behandeling van wetsvoorstellen en beleidsbrieven, -nota's en -notities op het terrein van de commissie.

Ook vindt besluitvorming plaats over de planning van vergaderingen, hoorzittingen, werkbezoeken en gesprekken met externe personen en organisaties.

Een mondeling overleg van één of meer Tweede Kamercommissies met één of meer ministers of staatssecretarissen over een wetsvoorstel heet wetgevingsoverleg (WGO). Ieder lid (ook niet commissieleden) van de Kamer mag er het woord voeren en moties indienen. Deze overleggen zijn altijd openbaar.

Tweede Kamercommissies kunnen een door het kabinet ingediende beleidsnota of een initiatiefnota van een Kamerlid bespreken met de betrokken bewindspersonen of de initiatiefnemer in een notaoverleg. Het tijdstip waarop het notaoverleg plaatsvindt, wordt door de Kamervoorzitter vastgesteld en er mogen er maar twee tegelijk worden gehouden. Vaak zijn er notaoverleggen op maandagen.

In een algemeen overleg werd door één of meer Tweede Kamercommissies met één of meer ministers en/of staatssecretarissen van gedachten gewisseld over het beleid. Het is in 2021 vervangen door het commissiedebat.

De vergadering van alle 150 Tweede Kamerleden noemen we de plenaire vergadering. Deze wordt geleid door de Tweede Kamervoorzitter en wordt gehouden in de grote vergaderzaal. Er is een publieke tribune. Daarnaast zijn de plenaire vergaderingen live op internet te volgen. Alle plenaire vergaderingen zijn dus openbaar.

Het recht van interpellatie geeft Tweede en Eerste Kamerleden de mogelijkheid om met een bewindspersoon te debatteren over een onderwerp dat niet reeds op de vergaderagenda van de Kamer staat. Daarmee wordt de vastgestelde agenda van de Kamer immers duidelijk doorbroken (interpellatie komt van het Latijnse woord voor 'krachtig onderbreken'). Met het recht van interpellatie kunnen Kamerleden een minister of staatssecretaris in de Kamer ter verantwoording roepen.

Een Tweede Kamerfractie is een organisatie van Tweede Kamerleden die deel uitmaken van dezelfde politieke partij en die zowel op hoofdlijnen als bij deelonderwerpen in de Tweede Kamer standpunten bepaalt. Daarnaast worden in een fractie onderling de werkzaamheden verdeeld. Een fractie staat onder leiding van een fractievoorzitter. Tweede Kamerfracties hebben personeel in dienst, zoals voorlichters en beleidsmedewerkers.

In dit overzicht is te zien uit welke beroepsgroepen de ministers kwamen voordat zij minister werden (bij aantreden van het kabinet). Tussen haakjes inclusief tussentijds toegetreden ministers.