In 1962-1963 onderzocht een Kamercommissie de gang van zaken rond het ontslag van Defensie-ambtenaar Van der Putten en de wijze waarop minister van Defensie Visser dat ontslag had afgehandeld. Van der Putten werd vanwege kritiek op een aantal hoge militairen bij de landmacht eind 1961 ontslagen door de minister. Door het ambtenarengerecht werd Van der Putten tot twee keer toe in het gelijk gesteld toen hij daartegen in beroep ging, maar Visser weigerde hem te rehabiliteren.

Op 22 december 1976 stelde de Tweede Kamer een bijzondere commissie in voor het onderzoek naar het aanschaffingsbeleid op het gebied van defensiemateriaal en de controle daarop (COAC). Directe aanleiding waren de bevindingen van de commissie van drie in de Lockheed-affaire.

Taak was het onderzoeken van de besluitvorming bij aanschaf van defensiematerieel en de controle die Kamer daarbij uitvoert. Verder moest worden bekeken wat de betrokkenheid van het Nederlandse bedrijfsleven was bij het aankoopbeleid.

In 1980-1983 inventariseerde een bijzondere commissie internationale richtlijnen en gedragscodes voor multinationals, om aan de hand daarvan te bezien of wettelijke en bestuursrechtelijke maatregelen nodig waren om die regels ook in Nederland effectiever te doen zijn.

Oorspronkelijk was in 1977 door PPR en PvdA een breder onderzoek voorgesteld naar gedragingen multinationals, maar een Kamermeerderheid voelde daar in april 1980 niet voor.

In 1990 onderzocht een subcommissie uit de bijzondere commissie voor het Jeugdwelzijnsbeleid en de vaste commissie voor Justitie het functioneren van de kinderbescherming. Aanleiding waren klachten van burgers.

De subcommissie inventariseerde die klachten en door de Nationale ombudsman behandelde klachten. Zij beschouwde die als indicaties voor wat er in functioneren van de kinderbescherming en rechtspleging bij kinderzaken verbeterd zou kunnen worden.

Ambtsmisdrijven van Tweede en Eerste Kamerleden, ministers en staatssecretarissen worden, ook na hun aftreden, berecht door de Hoge Raad. De opdracht voor vervolging moet worden gegeven bij koninklijk besluit of bij besluit van de Tweede Kamer. Dat staat in artikel 119 van de Grondwet.

De inkomens van bewindslieden verschillen per functie. Zo verdienen de minister-president en ministers in 2025 ca. 206 duizend euro per jaar en staatssecretarissen ca. 192 duizend euro. Dit zijn bedragen inclusief vakantiegeld en eindejaarsuitkering. Ook ontvangen deze ambtsdragers zowel een vaste als variabele jaarlijkse onkostenvergoeding in verband met de uitoefening van hun functie.

De referendumcommissie stelt in overleg net de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties de datum voor referenda vast. De commissie had ook een voorlichtende taak.

De commissie is op 10 juli 2018 opgeheven, na de intrekking van de Wet raadgevend referendum.

De commissie bestond uit vijf leden en deze werden voor een periode van vier jaar benoemd.

Mevrouw de voorzitter van de Eerste Kamer, mevrouw de voorzitter van de Tweede Kamer, dames en heren,

In 2015-2016 is een parlementair onderzoek gehouden naar een breed welvaartsbegrip. Aanleiding hiervoor was de tendens om bij het meten van welvaart vooral te kijken naar het bruto binnenlands product (BBP). Wanneer welvaart wordt beschouwd als een breed begrip, wordt er echter gekeken naar meer dan alleen inkomen. Brede welvaart omvat bijvoorbeeld onderwijs, zorg en milieu.

Deze Tweede Kamercommissie deed onderzoek naar de middelen om welvaart te meten. Zij bekeek of er middelen zijn naast het bruto binnenlands product (bbp) om welvaart in kaart te brengen. De commissie bestond in 2015-2016.

De tijdelijke commissie werd ingesteld in oktober 2015 en bracht op 4 april 2016 rapport uit.

Voorzitter van de tijdelijke commissie was Rik Grashoff (GroenLinks).

Meer over