Dr. R.W. (Rudolf) de Korte

• - 

  directeur kaarsenfabriek N.V. "Unilever-Emery" te Gouda, van 1972 tot 1977
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 22 december 1977 tot 12 maart 1986
• - 

  lid gemeenteraad van Wassenaar, van 5 september 1978 tot 7 september 1982
• - 

  minister van Binnenlandse Zaken, van 12 maart 1986 tot 14 juli 1986
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 3 juni 1986 tot 14 juli 1986
• - 

  minister van Economische Zaken en viceminister-president, van 14 juli 1986 tot 7 november 1989
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 14 september 1989 tot 1 september 1995
• - 

  vicepresident EIB (Europese Investeringsbank) te Luxemburg, van 1 september 1995 tot 1 september 2001
• - 

  plaatsvervangend lid Raad van Bestuur EIB (Europese Investeringsbank) te 's-Gravenhage, van 1 september 2001 tot 16 januari 2012

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.

• - 

  lid Supervisory Board, Infrastructure Finance Corporation INCA, Zuid-Afrika, vanaf 2000 (Zuid-Afrikaanse investeringsmaatschappij)
• - 

  voorzitter 'Dutch Securities Institute' DSI (keurmerken voor gekwalificeerde effectenspecialisten en bemiddeling bij geschillen tussen beleggers en financiële instellingen), vanaf 2000
• - 

  lid Raad van Advies "GorillaPark" (een "business-versneller" voor stimulering van startende ict- en internetbedrijven), vanaf december 2000
• - 

  lid bestuur KiFiD (Klachteninstituut Financiële Dienstverlening), vanaf 2007

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Was in 1992 samen met Frans Weisglas woordvoerder van zijn fractie bij de behandeling van de Goedkeuringswet Verdrag van Maastricht
• - 

  Diende in 1993 met zijn fractiegenoot Jos van Rey een initiatiefwetsvoorstel in tot afschaffing van de vermogensbelasting. Dit voorstel werd in 1996 ingetrokken. (23.005)
• - 

  Interpelleerde in 1993 staatssecretaris Van Amelsvoort over het introduceren van een fictief rendement bij beleggers in rentegroeifondsen
• - 

  Diende in 1993 met zijn fractiegenoot Jos van Rey een initiatiefwetsvoorstel in tot verhoging van het arbeidskostenforfait. Dit voorstel werd in 1997 ingetrokken. (23.138)
• - 

  Diende in 1993 met zijn fractiegenoot Jos van Rey een initiatiefwetsvoorstel in tot wijziging van de Wet op de loonbelasting en de Wet op de inkomstenbelasting inzake de overdracht van de basisaftrek. Het voorstel werd later ingetrokken. (23.231)

• - 

  In 1979 stemden hij, Verkerk-Terpstra en Vrijlandt-Krijnen als enigen van hun fractie vóór moties van J.N. Scholten die vroegen om een actievere rol van de regering bij het treffen van sancties tegen Zuid-Afrika

In de uitgebreide versie is een overzicht van opvallend stemgedrag opgenomen.

• - 

  Bracht in 1987 een kabinetsstandpunt uit over de uitbouw van het technologiebeleid, naar aanleiding een advies van een commissie over de gevolgen van technologische veranderingen, met name voor werkgelegenheid en arbeidsorganisatie in kleinere bedrijven. Het accent wordt gelegd bij stimulering van de kennisvraag vanuit middelgrote en kleine bedrijven. De overheid krijgt een beperkte stimulerende rol. Het draagvlak voor technologische vernieuwing moet worden vergroot, de aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt dient te worden verbeterd en kennisoverdracht moet worden bevorderd. (19.960)
• - 

  Kwam in 1987 met reddingsplan voor vliegtuigfabriek Fokker. Het rijk besloot geld te steken in de ontwikkeling van nieuwe toestellen, zoals de Fokker-100.
• - 

  Was samen met staatssecretaris Koning verantwoordelijk voor het besluit op 29 februari 1988 om de WIR-basispremie op nihil te stellen. Er was bij de uitkeringen van subsidies een overschrijding van f 3,7 miljard. (20.200-XIII, nr. 80)
• - 

  Bracht in 1988 samen met de staatssecretarissen Evenhuis en Van Rooy een notitie uit over de voltooiing van de (Europese) interne markt. Er zal vooral, in samenspraak met ondernemersorganisaties, aandacht worden besteed aan informatievoorziening aan bedrijven, met name in het midden- en kleinbedrijf. Er zal worden gewerkt aan verdere versterking van de positie van het Nederlandse bedrijfsleven, zodat dat optimaal kan profiteren van de kansen die de interne markt bieden. Het gaat daarbij om bevordering van technologische vernieuwing, verbetering van kwaliteit en logistiek en exportpromotie (speciaal gericht op de Zuideuropese markten). (20.596)
• - 

  Verdedigde in 1989 met succes de Elektriciteitswet 1989 in beide Kamers. Deze wet regelde de opwekking, de invoer, het transport en de afzet van elektriciteit. In plaats van deelregelingen en een convenant kwam er één integrale wettelijke regeling. De formele plaatsing in het Staatsblad gebeurde door zijn opvolger, minister Andriessen. De wet trad 1 januari 1992 in werking. (19.591)

• - 

  Bracht in 1986 drie wetten in het Staatsblad (Stbb. 392, 393 en 394) met betrekking tot het Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds en Spoorwegpensioenfonds. Hiermee werd een regeling getroffen voor deeltijdwerkers, werd de intredeleeftijd verhoogd tot 25 jaar en werd het inbouwsysteem vervangen door een gedifferentieerd franchisesysteem. Dat laatste betekende dat bij de pensioenopbouw rekening werd gehouden met het uiteindelijke AOW-pensioen en met huwelijk of partnerschap. De wetsvoorstellen waren ingediend door minister Rietkerk en in de Tweede Kamer verdedigd door minister Korthals Altes. (19.000 & 19.308 & 19.309)
• - 

  Bracht in 1986 als minister van Economische Zaken een wet (Stb. 627) inzake Machtiging tot deelneming in het aandelenkapitaal van de Centrale Organisatie voor Radioactief Afval (COVRA) tot stand. Het wetsvoorstel was in 1985 ingediend door minister Van Aardenne. (18.907)
• - 

  Bracht in 1987 samen met staatssecretaris Koning een wet (Stb. 624) tot afschaffing van de milieutoeslag en energietoeslag en tot temporisering van de verrekening van investeringsbijdragen tot stand. (20.295)

U ziet een selectie van activiteiten. In de uitgebreide versie is het gehele overzicht van activiteiten in te zien.

• - 

  Trok zich in 1986 op het laatste moment terug als kandidaat-fractievoorzitter, omdat hij liever minister wilde blijven. Vroeg en kreeg vervolgens steun van zijn fractie voor een hernieuwde kandidatuur als minister.
• - 

  Wilde in 1986 terugkeren als minister van Binnenlandse Zaken, maar zag daarvan af toen in het kabinetsprogramma niet een vermindering werd opgenomen van het aantal ambtenaren, die wel beter betaald zouden worden.
• - 

  Had als vicepremier een moeizame verhouding met minister-president Lubbers, die liever Pieter Winsemius naast zich had gehad. Ook de verhouding met zijn VVD-collega's Korthals Altes en Smit-Kroes was tamelijk koel.
• - 

  Op 1 december 1986 keerde hij zich op een spreekbeurt bij de VVD-afdeling Woudenberg tegen een mogelijk staatsbezoek van koningin Beatrix aan keizer Hirohito van Japan. Het voornemen daartoe was door premier Lubbers aan de ministerraad meegedeeld, maar er was nog geen besluit over genomen. De VVD-ministers hadden pas via berichtgeving in De Telegraaf van het plan gehoord. Tijdens een debat in de Tweede Kamer op 2 december kapittelde Lubbers De Korte met de woorden: "Dit valt in de categorie: eens maar niet weer". Na de Hirohito-affaire werd fractievoorzitter Voorhoeve steeds meer als de politiek leider van de VVD beschouwd.
• - 

  Doordat op 29 februari 1988 het nieuws over het besluit de WIR-basispremie op nul te stellen voortijdig uitlekte, deden op de valreep vele bedrijven nog een beroep op de WIR-premie. Dit kostte de staat vele honderden miljoenen guldens. Onder druk van de Tweede Kamer liet hij hiernaar een onderzoek uitvoeren. Hieruit bleek dat - anders dan hij had gezegd - ook topambtenaren op de hoogte waren geweest van het voornemen en dat hij bovendien zelf de voorzitters van de werkgeversorganisaties (onder embargo) had ingelicht. Dat was overigens volgens eerdere afspraken. Later bleek dat vooral premier Lubbers de afschaffing had doorgezet en dat hij De Korte pas twee dagen na zijn besluit inlichtte. Volledige duidelijkheid over het 'lek' kwam er niet.

• - 

  Zijn moeder was Duitse

• - 

  In Haagse kringen werd zijn echtgenote als drijvende kracht achter zijn ambities gezien
• - 

  Toen hij in maart 1988 na een moeizaam Tweede Kamerdebat over het WIR-lek de zaal verliet, werd hij volstrekt genegeerd door de VVD-fractie

• - 

  In 1986 nummer 3 op de VVD-kandidatenlijst bij de Tweede Kamerverkiezingen
• - 

  In 1989 nummer 8 op de VVD-kandidatenlijst bij de Tweede Kamerverkiezingen. Hij was aanvankelijk (op de ontwerplijst) op plaats twaalf gezet.

U ziet een selectie van wetenswaardigheden. In de uitgebreide versie is een overzicht van wetenswaardigheden opgenomen.

• - 

  Willem Breedveld, "De Korte's onverwoestbare vertrouwen in vooral zichzelf", Trouw, 10 maart 1986
• - 

  Max van Weezel, "Minister Rudolf de Korte: 'Ik heb het gevoel dat er plotseling een etiket op me is geplakt'", Vrij Nederland, 21 februari 1987
• - 

  Paul Friese en Hubert Smeets, "Rudolf de Korte Vice-Premier, 'We blijven opgewekt. We zien het nog steeds zitten'", NRC Handelsblad, 25 juli 1987
• - 

  Jan Hoedeman"'Lubbers tast de ministeriële verantwoordelijkheid aan', Rudolf de Korte blikt terug op zijn vice-premierschap", Elsevier, augustus 1989
• - 

  "'De grens ligt bij seks, klaar, uit!'", interview in "De Volkskrant", 4 februari 2006
• - 

  F. Korthals Altes, "Rudolf de Korte 1936-2020. Gedreven liberaal in dienst van de gemeenschap", in: Jaarboek parlementaire geschiedenis 2020, 155-158

In de uitgebreide versie is een overzicht van publicaties opgenomen.

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.