Le Père (pater Didymus). Belangrijk katholiek politicus, buitenland-woordvoerder in Tweede en Eerste Kamer. Erudiete, irenische priester met veel gezag in de KVP, onder andere als adviseur van Romme en als bemiddelaar bij interne conflicten. Woonde in de jaren vijftig steeds de algemene vergaderingen van de Verenigde Naties bij. Zag in 1952 er vanwege zijn priesterschap van af minister van Buitenlandse Zaken te worden, omdat dit te veel bezwaren zou opleveren bij protestants Nederland. Nederlands lid van het Permanente Hof van Arbitrage en lid van de Commissie inzake de Rechten van de Mens van de VN.
RKSP, KVP
functie(s) in de periode 1937-1963: lid Tweede Kamer, lid Eerste Kamer
RKSP (Roomsch-Katholieke Staatspartij), tot 22 december 1945
KVP (Katholieke Volkspartij), vanaf 22 december 1945
Hoofdfuncties/beroepen (8/13)
lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 8 juni 1937 tot 21 januari 1946
definitor provinciae (verbleef in klooster te Megen), van 1940 tot 1945
rector R.K. "Gymnasium Immaculatae Conceptionise" te Venray, van 12 mei 1945 tot 15 maart 1946
docent R.K. Leergangen te Tilburg, tot 15 maart 1946
buitengewoon hoogleraar volkenrecht, Katholieke Universiteit te Nijmegen, van 15 maart 1946 tot 1 april 1960 (afscheidscollege 26 juni 1960)
lid Eerste Kamer der Staten-Generaal, van 25 augustus 1948 tot 5 november 1956
lid Eerste Kamer der Staten-Generaal, van 26 februari 1957 tot 20 september 1960
lid Eerste Kamer der Staten-Generaal, van 27 december 1960 tot 5 juni 1963
U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.
Partijpolitieke functies
In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.
Nevenfuncties (4/13)
lid Nederlandse delegatie van de Europese commissie voor de rechten van de mens, van 1954 tot 1960
medewerker maandschrift "Economie"
lid bisschoppelijke commissie voor de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie (commissie-Beaufort)
lid Permanent Hof van Arbitrage, van 1 april 1961 tot 9 juni 1965
afgeleide functies, presidia etc. (4/7)
lid Raadgevende Vergadering van de Raad van Europa, van 5 mei 1951 tot 8 januari 1957
voorzitter commissie van rapporteurs voor de begroting van Buitenlandse Zaken 1953 (Eerste Kamer der Staten-Generaal), februari 1953
voorzitter commissie van rapporteurs voor de begroting van Buitenlandse Zaken 1955 (Eerste Kamer der Staten-Generaal), van januari 1955 tot februari 1955
voorzitter commissie van rapporteurs voor het wetsvoorstel Goedkeuring protocol over toetreding van de Bondsrepubliek Duitsland tot de NAVO (Eerste Kamer der Staten-Generaal), april 1955
U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.
Opleiding
In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.
Activiteiten
als parlementariër
Was buitenland-specialist van de RKSP-Tweede Kamerfractie en de KVP-Eerste Kamerfractie
opvallend stemgedrag
Behoorde in 1956 tot de acht leden van zijn fractie die tegen het wetsvoorstel over gebruik van de Friese taal in het rechtsverkeer stemden
Behoorde in 1956 met Regout en Sassen tot de minderheid van zijn fractie die tegen de ontwerp-Wet economische mededinging stemde
Wetenswaardigheden
algemeen
Adviseur van KVP-fractievoorzitter Romme voor het buitenlands beleid. Was tevens vertrouweling van diverse katholieke politici, onder wie van Marga Klompé.
Werd in 1952 genoemd als minister van Buitenlandse Zaken, maar zag daarvan af op advies van Mgr. Alfrink, coadjutor van de Aartsbisschop; een advies dat niet werd gevolgd door dat van de bisschoppen.
Werd niet in november 1956, maar pas in februari 1957, en pas in december in plaats van september 1960 beëdigd als Kamerlid vanwege het bijwonen van de jaarlijkse assemblée der Verenigde Naties
verkiezingen
In 1948 kandidaat in en in 1951, 1952, 1956 en 1960 gekozen door Groep II: Gelderland, Overijssel, Groningen en Drenthe
Was bij de Tweede Kamerverkiezingen van 1952 nummer vijf op de KVP-kandidatenlijst in de Kieskringen Zwolle, Leeuwarden, Groningen en Assen, zodat hij Romme kon opvolgen wanneer die eventueel minister zou worden
Publicaties van/over
literatuur/documentatie
C.P.M. Romme, "In memoriam pater prof.dr. Didymus Beaufort OFM", De Tijd, 10 juni 1965
J.W.H.C.M. Schneider s.j., "Beaufort, Leo Josephus Cornelis (1890-1965)", in: Biografisch Woordenboek van Nederland, deel III, 35
Persoonlijkheden in het Koninkrijk der Nederlanden in woord en beeld (1938)
Wie is dat? 1938, 1956
Biografisch Woordenboek(en)
biografie opgenomen in het Biografisch Woordenboek van Nederland
archivalia
archief-Minderbroeders te Utrecht
Familie/gezin
In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.
