Wisseltruc FNV
De FNV stond onder grote druk: de leden waren niet meer representatief, de deelbelangen roerden zich en de pensioenpotten bleken niet bodemloos. Om gesprekspartner te blijven in hun eigen polder moest iets veranderen. In Dalfsen besloot de FNV opnieuw te beginnen, als FNV.
Bij een nieuwe start hoort een nieuwe basis: dit werd het Definitief Besluit Dalfsen. In dit document wordt gesproken over het streven naar een zo direct mogelijke betrokkenheid, over onderlinge solidariteit die moet leiden tot ontwikkeling van ieder individu en over de kracht van diversiteit. De FNV zal vanaf nu de stem worden van alle burgers: van oud én jong, van werkend én werkloos. Waar de politiek de chaotische arena vormt voor ontelbare meningen, zal een brede - nieuwe - vakbond met één stem het collectieve belang weer naar voren brengen. Om je vingers bij af te likken! De FNV redde zichzelf van de ondergang, althans, als dit alles daadwerkelijk wordt waargemaakt.
Degene die nog kritiek durft te uiten op dit prachtidee legt allereerst het Definitief Besluit Dalfsen naast de oude missie van de FNV. De overeenkomsten zijn angstaanjagend duidelijk. Een paar forse structuurwijzigingen zijn eigenlijk genoeg om de door FNV geconstateerde problemen aan te pakken. Toch kozen de bondsvoorzitters voor een verkleedpartij: de nieuwe club bestaat uit de oude clubleden, met het oude clubdoel. Want hoewel Jongerius en van der Kolk vertrekken, maakte Wijffels snel duidelijk dat de tientallen overige voorzitters gewoon blijven zitten.
Kortom: een wisseltruc van Noten en Wijffels. Ze stellen dat het alleen wat organisatorische puntjes waren die de crisis veroorzaakte en dat de huidige missie nog eens goed doorgelezen moest worden. De FNV hervormers beginnen niet opnieuw, maar beginnen dat wat ze altijd beloofd hebben te gaan doen. Bij normale verenigingen wordt het bestuur dan terechtgewezen en weggestuurd, maar de FNV koopt simpelweg een jaar de tijd om te bekijken hoe ze op oude voet doorgaan. Want wat kun je nu verwachten van een vakbond welke na de winter wordt opgeheven, en wat kun je straks van een vakbond verwachten welke pas in de zomer is opgericht? Helemaal niets.
Eén concrete kans heeft de Nieuwe Vakbeweging nu al gemist. Er is alleen gekeken naar de invulling van de huidige rol van de FNV, niet naar de vraag wat een vakbond precies heeft te betekenen in de 21e eeuw. Is pensioenbeheer wel een taak van de vakbond? Moet de werknemersvereniging zich wel zo’n concrete rol toedichten over al het sociale beleid van de regering? Waar begint de Tweede Kamer en eindigt de FNV?
Maar ja, de FNV zal nooit vertellen dat ze geen recht heeft op de bevoegdheden die ze al heeft. De Tweede Kamer durft er al jaren niet aan, maar bij een nieuwe FNV hoort ook een nieuwe omgang met de FNV. De Tweede Kamer ziet al jaren dat de polder haar verantwoordelijkheid niet neemt. Het nu om weer taken terug naar de Tweede Kamer te sturen.
In pensioenland, in ontslagrechtland en arbeidsmarktland zijn keuzes nodig, geen verkleedpartijen. Als dit de hervormingen zijn van FNV, laat haar dan maar ‘hervormen’ in haar eigen tijd. Ver weg van daar waar echte beslissingen worden gemaakt.