Juncker na twee jaar voorzitter van de Europese Commissie

Niet de voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker, noch een van zijn collega-commissarissen, maar de 46-jarige Duitse kabinetschef Martin Selmayr is de machtigste man van de Commissie. Onze Brussel-correspondent Jan Werts is heel stellig: ‘Selmayr heeft zich de afgelopen tijd ontpopt als ‘het monster van Berlaymont’. Niemand, zelfs niet zijn naaste collega’s, krijgen Juncker te spreken zonder tussenkomst van ‘het monster’, zoals ook Juncker zelf soms zijn rechterhand gekscherend noemt. De kleinste details wil Selmayr weten voordat hij belet geeft bij de toch tot voor kort bekend staande ‘belangrijkste man van de Europese Unie’ - Jean Claude Juncker - zo onthulde het politieke vakblad Politico onlangs.'

Over de mogelijk tanende vitaliteit en de ijver van de inmiddels 62-jarige Juncker zegt Werts: ’Op 9 december bij de herdenking van 25 jaar Verdrag van Maastricht zag ik hoe Juncker op precies zijn 62e verjaardag voor een overvolle zaal zijn officiële speech deels terzijde schoof en iedereen meeslepend wist te boeien. Wát een verschil met Herman van Rompuy, de voormalige voorzitter van de Europese Raad. Die draaide in Maastricht weer die versleten plaat af met dat typisch Belgische pleidooi voor méér Europa op echt álle gebied.’

Jan Werts vindt het moeilijk de voorzitter van de Europese Commissie te beoordelen zonder te bekijken hoe de Commissie functioneert. Die doet het op zich goed, aldus Werts, dus kan je concluderen dat Juncker zich ook als een kundig voorzitter heeft ontpopt. De problemen binnen Europa liggen volgens Werts dan ook niet bij de Commissie maar vooral bij de lidstaten die in Brussel gemaakte afspraken niet nakomen. Als voorbeelden haalt hij aan: het door de zuidelijke landen totaal negeren van de Maastrichtnormen voor de euro, het zonder onderling beraad laten wegvallen van de open grenzen volgens Schengen, of het uitblijven van de uitvoering van de overeengekomen spreiding van de vluchtelingen.

Wel is het zo dat het plan van Juncker om van de Europese Commissie een politiek orgaan te maken, dus een tegenhanger van de Europese Raad van regeringsleiders, is mislukt. Geen enkele regering zit daarop te wachten. Daat hoor je Juncker dan ook niet meer over. Verder ontwijkt Juncker het beraad met lastige dwarsliggers als de Polen of de Hongaren, dan wel schuift dit door naar zijn adjunct Frans Timmermans. Het initiëren en ontwikkelen van de politieke projecten had de Europese Raad in het verleden al van de Commissievoorzitter overgenomen’, zo besluit Werts.