WAO-crisis in de PvdA

Tijdens het kabinet-Lubbers III werden er grote bezuinigingen op de WAO aangekondigd, deze leidden tot veel verzet en een crisis binnen de PvdA.

Het aantal mensen dat beroep deed op de WAO-uitkering was in de jaren '80 aanzienlijk toegenomen. Om de uitgaven terug te dringen kondigde het kabinet-Lubbers III bezuinigingen aan. Deze maatregelen betekenden een korting in de hoogte en duur van de WAO, strengere toelatingseisen en een hogere druk om een baan te accepteren.

De PvdA stemde in met deze beperkingen van de WAO en dit leidde tot veel verzet. Zowel binnen de PvdA als bij de vakbonden werd geprotesteerd tegen de maatregelen. De PvdA kwam in een crisis terecht en verloor veel kiezers aan de SP. In 1993 werd er door de PvdA en het CDA een akkoord gesloten over de aanpassing van de WAO (het 'bami-akkoord', wat sloeg op het feit dat tijdens het overleg in huize-De Vries een maaltijd van de afhaal-Chinees werd genuttigd), dit akkoord voorkwam de val van het kabinet-Lubbers III.