Alle posten van ondervoorzitters EP vergeven (en)
Tijdens de eerste ronde zijn 3 van de 14 ondervoorzitters met een absolute meerderheid van de stemmen verkozen. De tweede ronde leverde voor geen van de kandidaten een absolute meerderheid op. Tenslotte werden tijdens de derde ronde de resterende 11 posten over de overige 12 kandidaten verdeeld, bij gewone meerderheid van stemmen. De Belgische Isabelle DURANT (GREENS/EFA, BE) is één van de 14 ondervoorzitters van het Europees Parlement.
De 14 ondervoorzitters zijn (de rangorde wordt bepaald door het aantal stemmen (tussen haakjes) dat iedere ondervoorzitter behaald heeft):
PITTELLA Giovanni (S&D, IT) (360) - na de eerste ronde verkozen
KRATSA-TSAGAROPOULOU Rodi (EPP, EL) (355) - na de eerste ronde verkozen
LAMBRINIDIS Stavros (S&D, EL) (348) - na de eerste ronde verkozen
MARTÍNEZ MARTÍNEZ Miguel Ángel (S&D, ES) (327) - na de derde ronde verkozen
VIDAL-QUADRAS Alejo (EPP, ES) (308) - na de derde ronde verkozen
ROTH-BEHRENDT Dagmar (S&D, DE) (287) - na de derde ronde verkozen
ROUCEK Libor (S&D, CZ) (278) - na de derde ronde verkozen
DURANT Isabelle (GREENS/EFA, BE) (276) - na de derde ronde verkozen
ANGELILLI Roberta (EPP, IT) (274) - na de derde ronde verkozen
WALLIS Diana (ALDE, UK) (272) - na de derde ronde verkozen
SCHMITT Pál (EPP, HU) (257) - na de derde ronde verkozen
McMILLAN-SCOTT Edward (ECR, UK) (244) - na de derde ronde verkozen
WIELAND Rainer (EPP, DE) (237) - na de derde ronde verkozen
KOCH-MEHRIN Silvana (ALDE, DE) (186) - na de derde ronde verkozen
Er waren 15 kandidaten voor 14 posten. Michal Tomasz KAMINSKI (ECR, PL) behaalde 174 stemmen; onvoldoende om verkozen te worden.
Ondervoorzitters kunnen de Voorzitter vervangen bij de vervulling van zijn of haar taken, zoals het voorzitten van de plenaire vergadering (artikel 21). Ze maken ook deel uit van het Bureau, het orgaan verantwoordelijk voor alle financiële, organisatorische en administratieve aangelegenheden van het Parlement. Elke ondervoorzitter heeft een eigen portefeuille, zoals communicatiebeleid of verantwoordelijkheid voor de betrekkingen met de nationale parlementen.