Commissie-Delors I (1985-1989)
Deze Europese Commissie trad aan op 6 januari 1985, als opvolger van de Commissie-Thorn, en bleef in functie tot januari 1989. Voorzitter was de Fransman Jacques Delors, die wordt gezien als een van de invloedrijkste voorzitters in de geschiedenis van de Europese Commissie. Voor Nederland nam de christendemocraat Frans Andriessen deel aan de Commissie als eurocommissaris voor land- en bosbouw.
Deze Commissie zette zich met name in voor de totstandkoming van een interne markt tussen de lidstaten van de EEG. In dit kader werden in 1985 en 1986 respectievelijk het Verdrag van Schengen en de Europese Akte gesloten. Daarnaast overzag deze Commissie de toetreding van Spanje en Portugal tot de Gemeenschap in 1986. Ook nam de Commissie maatregelen om het gemeenschappelijk landbouwbeleid te hervormen.
In januari 1989 werd Delors' ambtstermijn verlengd en begon hij aan zijn tweede termijn, als commissievoorzitter van de Commissie-Delors II.
Commissarissen
Naam |
Land |
Portefeuille |
Politieke kleur |
|---|---|---|---|
Nederland |
land- en bosbouw (tot 1 januari 1986 tevens visserij) |
christendemocratisch |
|
Frankrijk |
Mediterrane zaken en Noord-Zuid-relaties |
sociaaldemocratisch |
|
Denemarken |
begroting, financieel toezicht en personeel & organisatie |
liberaal |
|
Verenigd Koninkrijk |
milieu, nucleaire veiligheid en vervoer (tot 1 januari 1986 tevens consumentenbescherming) |
sociaaldemocratisch |
|
Verenigd Koninkrijk |
interne markt, belastingen en douane |
conservatief (rechts-liberaal) |
|
België |
externe betrekkingen en handel |
liberaal |
|
Frankrijk |
voorzitter, tevens monetaire zaken |
sociaaldemocratisch |
|
Luxemburg |
energie, Euratom |
christendemocratisch |
|
Duitsland |
industrie, informatiemaatschappij, onderzoek en wetenschap |
christendemocratisch |
|
Italië |
uitbreiding en ontwikkelingssamenwerking |
christendemocratisch |
|
Duitsland |
economische Zaken, werkgelegenheid, kredietwezen en investeringen en Eurostat |
sociaaldemocratisch |
|
Italië |
institutionele vraagstukken, informatiebeleid, cultuur en toerisme |
sociaaldemocratisch |
|
Ierland |
mededinging (vanaf 1 januari 1986 tevens relaties met het parlement; tot 1 januari 1986 tevens sociale zaken en onderwijs) |
christendemocratisch |
|
Griekenland |
(tot 1 januari 1986) regionaal beleid en relaties met het Europees Parlement; (vanaf 1 januari 1986) structuurfondsen en consumentenbescherming |
sociaaldemocratisch |
Inhoudsopgave van deze pagina:
Naam vervanger |
Vervangen Commissaris |
Datum vervanging |
Politieke kleur |
Reden vervanging |
|---|---|---|---|---|
22 september 1987 |
christendemocratisch |
Overlijden |
Op 1 augustus 1987 overleed Alois Pfeiffer. Hij werd op 22 september 1987 opgevolgd door de Beierse christendemocraat Peter Schmidhuber.
Interne markt en EMU
Na het euro-pessimisme van de jaren 70 en het begin van de jaren 80, stelde Delors zich tot doel om de Europese integratie nieuw leven in te blazen. Hij ging zich vooral inzetten voor de totstandkoming van de interne markt. Dit kwam in Delors' eerste termijn met name tot uiting in het tekenen van het Verdrag van Schengen in 1985, waarmee Frankrijk, West-Duitsland en de Beneluxlanden afspraken dat personencontrole aan de gemeenschappelijke binnengrenzen werd afgeschaft. Het jaar daarna sloten de lidstaten van de EEG de Europese Akte, die vaststelde dat in 1993 een gemeenschappelijke Europese markt moest zijn bereikt. Ook werd daarin bepaald dat gewerkt moest worden in de richting van een Economische en Monetaire Unie (EMU), die in de Europese Akte werd gepresenteerd als noodzakelijke voorwaarde voor de interne markt.
Uitbreiding
Op 1 januari 1986 traden Spanje en Portugal toe tot de EEG, waarmee het aantal lidstaten op twaalf kwam. Hierdoor breidde het aantal leden van de Commissie ook uit en vonden enkele portefeuillewisselingen plaats. Daarnaast vroeg Turkije in 1987 het EEG-lidmaatschap aan, maar het land kreeg pas in 1999 de status van kandidaat-lidstaat.
Landbouwbeleid
De Commissie zette zich in om het gemeenschappelijke landbouwbeleid van de EEG te hervormen. Dit beleid bevoordeelde boeren in de EEG door hun een vaste prijs te bieden voor hun producten, te beschermen tegen importproducten en subsidies te geven op exportproducten. De negatieve gevolgen van dit beleid waren onder meer overproductie en een ophoping van landbouwproducten. Ook had het negatieve effecten op het Nederlands imago in de wereldhandel. De Commissie-Delors I probeerde deze negatieve gevolgen tegen te gaan, onder meer door een grens te stellen aan de hoge EEG-uitgaven aan landbouw.