Partnerschaps - en samenwerkingsovereenkomst (PCA)
Partnerschaps - en samenwerkingsovereenkomsten (in het Engels partnership and cooperation agreements - PCA's) zijn bindende afspraken die de Europese Unie met derde landen sluit. Door middel van deze overeenkomsten tussen de EU-lidstaten en een ander land ondersteunt de Europese Unie dat land bij de bevordering van de democratie en bij de ontwikkeling van de economie.
Deze overeenkomsten verschillen met associatieovereenkomsten. Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomsten gelden bijvoorbeeld slechts voor een periode van 10 jaar, maar worden daarna steeds automatisch verlengd met 1 jaar, tenzij er een bezwaar wordt ingediend.
Inhoudsopgave van deze pagina:
De EU sluit partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomsten met name met buurlanden, maar ook met landen verder weg.
Deze landen worden in de samenwerkingsovereenkomsten door de EU gesteund bij de opbouw van een markteconomie en het stimuleren van handel en investeringen. Bovendien vormen de partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomsten de basis voor samenwerking op economisch, sociaal, financieel, civiel-wetenschappelijk, technologisch, cultureel en wetgevend gebied. De overeenkomsten verschillen van elkaar. Uit een partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst kan ook een associatieovereenkomst volgen. Het associatieverdrag met Oekraïne is daar een voorbeeld van.