De spannendste dag van mijn prille carrière als politicus

Met dank overgenomen van L. (Liesbeth) van Tongeren i, gepubliceerd op dinsdag 20 april 2010.

-GroenLinks congres op 18 April 2010-

De dag begon gezellig en heel vroeg; folders uitdelen in een lekker zonnetje voor de tijdelijke huisvesting van Vredenburg in Leidsche Rein. Het had een beetje het gevoel van een voorjaarsmarkt . Maar in plaats van biologisch fruit waren we onszelf aan het verkopen. We willen een groene economie met meer immateriële producten dus boodschap en inhoud klopten perfect. De meeste nieuwe kandidaten hadden een kleurig foldertje. Ik kreeg complimenten dat ik zelf stond te folderen en het niet alleen aan mijn vriendenclubje overliet. Ook de discussie over papier versus digitaal en het milieu werd gevoerd.

De opkomst was enorm voor zo’n congres liet ik me vertellen. Ergens tussen de 1600 en 1800 mensen. Van de warme zon buiten de afgesloten zaal in met kunstlicht was al een overgang. In de zaal werd er heel hard gewerkt om door alle amendementen heen te komen en iedereen te laten spreken. Dat ging erg geolied en heel gedisciplineerd. Wat me opviel was hoe goed voorbereid mensen waren en hoe hard er was nagedacht over de verschillende punten; tot op de laatste bijvoeglijke naamwoorden in de formuleringen. Als jurist deed me dat deugt. The devil is in the detail.

Rond enen vroeg de NOS om een interview. Een aantal vragen gingen over de precieze achtergronden van amendementen en dat niveau van kennis had ik niet. De algemene lijn dat we de vergroener willen belonen en de vervuiler laten betalen is natuurlijk het op onze omgang met een vleestax.

Mensen die me aanspraken zaten eigenlijk in drie groepen. Die mensen die me uitnodigden om ergens te komen spreken of een bepaald onderwerp op te gaan pakken in de Kamer, mensen die me feliciteerden met de stap van Greenpeace naar GroenLinks en mensen die zeiden op me te gaan stemmen vanwege het broodnodige Groene gehalte van de Tweede Kamer.

Na vaststellen van het Programma en een prachtige speech van Femke was het zover. Het vaststellen van de lijst voor de Tweede Kamer was aan de orde. Met z’n vieren stonden we in de coulissen, allemaal met een A4tje in de hand voor onze 2 minuten spreektijd. Ik was na Mariko aan de beurt. Heb het nog niet terugggekeken maar ik was wel fors gespannen en waarschijnlijk strenger dan normaal als ik wat improviserender kan spreken. Nu ben ik nauwelijks van mijn tekstje afgeweken. Zag het wel weer terug in allerlei media. Dat ik concrete resultaten wil halen en dat ik met Gerda Verburg in de clinch gelegen heb over zeereservaten en met Pieter van Geel over gifschepen.

Daarna het bloedstollend spannende stemmen. Tot mij grote blijdschap kwam ik op plek 6 terecht. Er werd bij deze plek in de zaal geroepen dat het nu echt tijd was voor een groene kandidaat. Jesse Klaver en ik kwamen er als de hoogste twee uit, dan volgt dus de tweede stemming, en ja hoor GroenLinks koos haar eerste Groene kandidaat voor plek zes. De hoogste nieuwkomer op de lijst na de zittende kamerleden. Voor mij geweldig. Ik zei nog grappend tegen Kathalijne Buitenweg, die me wat aan het bemoedigen was dat het allemaal echt goed ging komen “Het is psychologisch wel slim want nu we er als kandidaten zo veel moeite voor hebben gedaan zijn we nog blijer met onze plekken dat we toch al geweest zouden zijn.

Daarna veel gezoen en geknuffel, wat ik echt wel even nodig had na al die spanning. Veel collega-kandidaten om mij heen wisten nog niet wat hun plek zou worden. De spannende toestanden en het feliciteren gingen nog een flinke tijd door.

Als afsluiter een mooie eindscene met bloemen en allemaal op het toneel. Nog even napraten met en wijntje en daarna heeft een goede vriendin me helemaal naar huis gereden. Wat een geweldige dag, winnend en helder verkiezingsprogramma en wat een fijne lijst is het geworden.