AOV afsplitsingen 1994-1998

Hendriks, Th.J.M.

Kort na haar intree in de Tweede Kamer, in mei 1994, ontstond er al ruzie in de AOV-fractie. In oktober 1994 werd Theo Hendriks na een conflict met Jet Nijpels uit de AOV-fractie gezet. Nijpels beschuldigde Hendriks er onder meer van fysiek geweld tegen haar te hebben gebruikt.

Op 30 mei 1995 ontstond een echte splitsing in de AOV-Tweede Kamerfractie. Jet Nijpels deelde in de Kamer mee dat de leden Cees van Wingerden en Wil Verkerk geen deel meer uitmaakten van de fractie, omdat Van Wingerden door het AOV-bestuur was geschorst en de fractie het vertrouwen in hem had opgezegd. Verkerk had zich solidair met hem verklaard. Nijpels bleef met Liesbeth Aiking en Leo Boogaard de AOV-fractie vormen.

Op 29 augustus 1995 verklaarde Van Wingerden in de Tweede Kamer dat, na een royement van Nijpels, Aiking en Boogaard door de AOV-ledenvergadering op 10 juni 1995, hij en Verkerk als AOV-fractie moesten worden beschouwd. Nijpels c.s. kreeg toen de naam fractie Groep-Nijpels.

In 1995 ontstond er ook ruzie tussen fractievoorzitter Nijpels en partijvoorzitter Martin Batenburg. Dat ging deels over de koers van de partij, maar daarnaast speelden persoonlijke tegenstellingen. Jet Nijpels werd ervan beschuldigd familieleden aan functies te willen helpen. De ruzie bereikte een hoogtepunt toen Batenburg door een selectiecommissie op een onverkiesbare achtste plaats voor de Eerste Kamer werd gezet. Batenburg eiste via de media een hogere plaats, waarna Nijpels op het aftreden van Batenburg aanstuurde. De ledenvergadering van de AOV koos in juni echter de zijde van Batenburg.

De gespannen interne verhoudingen hadden naast royementen opzeggingen tot gevolg. Nijpels, Aiking en Boogaard besloten uiteindelijk een nieuw partij ('Senioren 2000') op te richten. Senioren 2000 deed mee aan de verkiezingen van 1998, maar wist onvoldoende stemmen te behalen voor een zetel.

Op 31 maart 1998 brak Verkerk met zijn fractiegenoot Van Wingerden.

Er waren dus de volgende ouderenfracties:

 

Meer over